شازده کوچولو

عزیز دلم باید منو ببخشی که این دو ماهه وقت نکردم بیام و وبلاگت رو به روز کنم. راستش سرم خیلی شلوغ بود تو هم که ماشاالله کم اذیت نمیکنی. توی خونه که جرئت نمی کنم از ترس تو لب تاب رو باز کنم آخه میای میشینی و میخوای اونو بزاری روی پات، بعد هم با ده تا انگشتت میکوبی روی کیبوردش! یه سره هم تلاش میکنی که اونجایی که ممکنه صفحه مانیتورش رو بیشتر از حد ممکن باز کنی!!! اما خیلی شیرین شدی. الان دو ماه بیشتره که قشنگ صحبت میکنی. جمله میگی. مثل طوطی هرچی که میشنوی تکرار میکنی. یاد گرفتی خودت بازی کنی. دی وی دی پرتابل مامان رو بر میداری و سی دی هات رو میاری ، در دی وی دی رو باز میکنی بعد سی دی رو میزاری توش. حواستم جمعه که باید عکس سی دی رو به بالا ب...